چارچوبی برای اولویت بندی فناوری های پاک در صنعت زغال سنگ

یکی از منابع عمده تامین انرژی جهان، منابع زغال‏سنگ است. محدود بودن این منابع و نیز تلاش‏های صورت گرفته در زمینه حفظ محیط زیست، منجر به توسعه فناوری‏هایی تحت عنوان «فناوری‏های پاک زغال‏سنگ » (که دارای دو ویژگی کاهش آلایندگی و نیز افزایش بهره‏وری در صنعت زغال‏سنگ هستند)، گردید. در ایران نیز با توجه به وجود منابع عظیم زغال‏سنگ، استفاده از این فناوری‏ها مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش پس از بررسی مدل‏های تدوین استراتژی تکنولوژی، مدل‏های اولویت‏بندی و نیز مدل‏های اکتساب تکنولوژی، با در نظر گرفتن شرایط صنعت زغال‏سنگ، چارچوبی به منظور اولویت‏بندی و در نهایت انتخاب روش اکتساب «فناوری‏های پاک زغال‏سنگ» ارائه می‏گردد. سپس بر اساس چارچوب ارائه شده (روش تکنولوژی‏های کلیدی و نیز با بکارگیری تکنیک‏های دلفی و پانل خبرگان)، «فناوری‏های پاک زغال‏سنگ» طی دو مرحله اولویت‏بندی شده و در نهایت با توجه به جایگاه فناوری‏ها در ماتریس جذابیت- امکان‏پذیری و نیز عوامل تاثیرگذار بر اکتساب فناوری‏ها، یکی از سه راه اکتساب «توسعه درونزای»، «انتقال» و یا «خرید» برای اکتساب فناوری‏های منتخب پاک زغال‏سنگ پیشنهاد می‏گردد.